De horecaprofessional wordt gezien als hardwerkend, flexibel, gezellig, altijd goed gemutst. Eigenschappen waar veel werkgevers en andere beroepen in geïnteresseerd en jaloers op zijn. Wat mij laatst verteld werd is dat sollicitanten vanuit de horeca altijd wel een streepje voor hebben. Iets met omgaan met anderen, de juiste instelling hebben en vriendelijk zijn.
Maar toch wordt de horeca altijd bekeken als ‘vreemde eend in de bijt’ wat betreft werktijden en vak volwassenheid. Maar kan het zijn dat het horeca vak het normale werken is?
Ook toen mijn dochter aan een begeleider vertelde dat ze de horeca in wilde was het eerste wat ze als antwoord kreeg dat ze hard moest werken, veel uren moest maken en ook, ja daar komt ‘ie, moet werken als anderen vrij zijn. De eerste twee zie ik niet als nadelig, en de laatste kan zeker bij bepaalde familie of vrienden een voordeel zijn.
Waarom wordt er als er over de horeca gesproken wordt, altijd het harde werken en vele uren als negatief benoemd. Terwijl het eigenschappen zijn waar elke beroepsgroep juist om staat te springen. Waarom zegt men niet; ”oh horeca: dan leer je je eigen karakter- en persoonlijk eigenschappen, dan ben je ambitieus, heb je doorzettingsvermogen, ben je flexibel, leer je snel opmerken en ook nog praktisch te organiseren en te improviseren. Maar dat is nog niet alles … ook leer je goed besef van dienstbaarheid en ook nog een tactvolle vlotheid in het omgaan met gasten. Oh, wat ga je daar veel leren. En trouwens je leert ook over gastvrijheid, iets waar heel veel organisaties iets over willen weten en zelf een groot gebrek aan hebben”.
Maar nee, vaak wordt er over de horeca alleen het negatieve benadrukt.
De opmerkingen dat je moet werken als anderen vrij zijn is natuurlijk in de huidige 24-uurs economie niet meer zo overtuigend. Hoe worden immers de postleveringen op zondag, pakketjes die de volgende dag geleverd moeten worden, nacht- en avonddiensten in veel beroepen uitgevoerd. En toch heeft horeca de naam dat je moet werken als anderen vrij zijn.
Maar wat als de (horeca) eigenschappen die je moet hebben of moet leren juist normaal zijn? Dat de eigenschappen waar horeca professionals over beschikken het ingrediënt zijn voor een goede werknemer. Dat deze horeca eigenschappen de ‘niet-te-missen’ ingrediënten zijn zodat medewerkers zich niet weer ziekmelden of overspannen worden omdat er wéér een verandering in hun eigen organisatie of privéleven heeft plaatst gevonden? Dat het respectvol voor- en met elkaar werken in teamverband, wat in de horeca gewoon normaal is, in elke organisatie plaats zou moeten vinden? Een voorbeeld voor elk ander vakgebied.
Hoewel de horeca nog veel moet bijleren wat betreft lonen en uren geloof ik ook dat de horeca voor veel andere vakgebieden kennis kan leveren over hoe men juist wél met elkaar en met klanten omgaat. Van het ‘gewoon normale werken’ in de horeca kan men in ieder geval in veel andere vakgebieden nog zeker heel veel leren.