Zien zonder kijken

Bestaan ze nog? Een horecazaak waar alles gewoon klopt. Een geweldige keuken-kaart en dranken-wijnkaart. Waar je heerlijk relaxed een middag of avond kan zitten en weet dat er herinneringen gemaakt gaan worden. Een zaak waar je het aan niks ontbreekt. Een horecabedrijf waar je nooit meer weg wil. En deze keer niet door de (vanzelfsprekend) heerlijke gerechten maar door uitzonderlijke bediening; daar moet over geschreven worden. We moeten schrijven over mooie ervaringen met gastvrijheid. Immers, de gastheer doet méér dan vakkennis etaleren; hij of zij is beschaafd, opmerkzaam, dienstbaar, kan improviseren en is vlot en tactvol.

Het gebeurt

En in deze zaak gebeurt het. Er ontgaat de bediening niets; gasten die opstaan, even naar buiten willen, terugkomen, aandacht nodig hebben of alleen maar opkijken omdat ze toch nog iets willen bestellen. Alles wordt opgemerkt. Het is duidelijk dat het team investeert; in samenwerken, lezen van non-verbaal gedrag, zoeken van oogcontact en daardoor de gast echt zien. Gerechten en dranken worden geserveerd met een combinatie van aandacht voor het product, vakkennis en oogcontact mét de gast. Niet met oogcontact naar een niet bestaande tafel in een verre hoek.

Het team is van een andere orde en het is overduidelijk dat er getraind wordt. Geïnvesteerde tijd heeft invloed op ervaring, kennis en samenwerken van het team. Door de combinatie van kennis, geïnvesteerde tijd en ervaring neemt het team betere beslissingen en springt het in op het moment. Net even die juiste timing om de gast te placeren of te groeten, het een-tweetje maken door handelingen te combineren. Door training en kennis is het team wijzer. Het team staat stevig in zijn schoenen en kan daardoor ook relaxt zijn. Het is immers makkelijker om met gasten om te gaan als je veel ervaring hebt en uitstraalt. De geïnvesteerde tijd en training van het team levert dus resultaat op: ervaring, kennis, zelfvertrouwen, controle over de gast en een hoger niveau van gastvrijheid én omzet.

Gepokt en gemazeld

Door die ervaring is het bedieningsteam gepokt en gemazeld, ze zien écht alles. Door tijd en ervaring wordt ook het onderbuikgevoel belangrijker. Het onderbuikgevoel zorgt dat je iets opmerkt voordat je het zelf doorhebt. Door te ‘luisteren naar de zaak’ stijgt het team boven zichzelf uit. ‘Luisteren naar de zaak’ is de combinatie van training, ervaring, vakkennis, non-verbale communicatie en intuïtie waardoor het team weet dat de gast aankomt lopen. De zogenaamde ogen in het achterhoofd; dan pas gaat het team zien zonder kijken.

Er moeten meer van deze zaken zijn in Nederland. Zaken die ‘aangenaam gastvrij’ zijn. Waar je gezien wordt en een team heerst wat controle heeft, uitzonderlijke gastvrijheid levert en daardoor meer omzet genereert. Teams die zien zonder kijken. Ik beleefde het bij In den Rustwat in Rotterdam (zie hieronder voor meer info), maar hoor natuurlijk heel graag meer ervaringen. 

In den Rustwat
Honingerdijk 96, 3062 NX  Rotterdam

IDRW huist in een van de best bewaarde historische gebouwen van Rotterdam. De herberg stamt uit 1597 en heeft inmiddels een geschiedenis van maar liefst 400 jaar culinair genieten achter de rug. Lag de uitspanning destijds nog boven aan de Honingerdijk, in 1959 werd het pand verplaatst naar de huidige plek, naast Trompenburg Tuinen & Arboretum.

Veel authentieke items zijn bewaard gebleven; zo is de tegelvloer origineel, net als de Delfts blauwe tegeltjes aan de muur. Het ‘ingezakte’ rieten dak is een regelrechte blikvanger. Sinds de heropening op 18 mei 1960 door burgemeester van Walsum is ons gastvrije en persoonlijke, stijlvolle en gastronomische ‘verversingslokaaltje’ één van de beste culinaire gelegenheden van Rotterdam.